आई ! !! !!! !!!!

एकदा मी पावसात भिजत घरात आलो ।

मोठी बहिण म्हणाली छाता का नाही घेउन गेलास।

भाऊ म्हणाला पाउस थाम्बेतो वाट का नाही पाहिलीस।

तर वडिल रागावले " तुला ठंडी ने कुड-कुडायला लागल्यावर अक्कल येइल ।"

यावर आई माझे ओले डोके पुसत आणि पंखा लावून कपड़े बदलायला सांगितले ।

तसेच गरम पानी करायला ठेवत म्हणाली : " त्या पावसाला थोड़ा धीर नव्हाताका माझ लेकरु घरी आल्यावर तरी पडायच नाही ।"

म्हणुन ती आई आहे।

रेलवे स्टेशन

साधारणता रात्री ९.३० ची वेळ फेब्रुवारी महिना ।
या दिवशी मी पुण्याहून गावी चललो होतो। हुतात्मा एक्सप्रेस ने दौंड स्टेशन वर्ती थाम्बा घेतला आणि प्रवाशांची हलचल चालू झाली । माझ्या समोर एक मराठीच मानुस बसलेला होता । त्याने बाहेरून चाललेल्या चहावाल्याला हाक मारली । तो बिचारा आशेने यांच्या कड़े आला । तो चहावाला बहुतेक बिहारी होता असे त्याच्या वागन्या बोलण्यावरून लक्षात येते । ( सदर दोघमधिल संवाद ) :

प्रवाशी ( बिहारी पद्धतीत ) : ओ चायवाले इधर आओ ।

चहावाला : बोलो साहब ।

चहावाला : कितने चाय दू।

प्रवाशी : चाय तो नको । मगर ये स्टेशन कौनसा है।
( त्याच्या या प्रश्नामुले व चाय न घेतल्यामुले चहावाला वैतागला व त्याने खालील उत्तर दिले ।)

चहावाला : रेलवे स्टेशन है ।
(आणि तो जाता जाता परत बोलला क्या पागल लोग आते है। )

यावर माझ्या समोरच्या त्या बिचार्या प्रवाशाची फारच वाइट अवस्था झाली.

= = = =

आपल्या प्रतिक्रियांची आवश्यकता वाटते ।

मी मराठी माणुस

मी मराठी माणुस

कधीच भूकेपोटी पाठीत वाकलो नाही मी
कधीच लाचारांच्या पंगतीत बसलो नाही मी
अंधार उजळण्यासाठी शब्दांच्या ज्योती झालो मी
अन कधीच आभासांच्या वार्याने विझलो नाही मी ...........

स्वागत असो ! !! !!!

मी निलेश ताकभाते आपले सर्वांना माझे ब्लोगवर आमत्रित करतो। माजे गावाचे नाव सांगोला आहे। सोलापुर जिल्ह्यातील माजे गाव आज सम्पूर्ण महाराष्ट्राच्या ओळखिचे झाले आहे। तुम्हाला या माझ्या गावा बद्दल आणि महाराष्ट्रातील बर्याच घडामोडी बद्दल घड़नारे तसेच मी स्वतः अनुभवलेले व घटित प्रसंगावर्ती आधारित विनोद व विनोदी कथा आपणास वाचायला मिळणार आहेत।

माझ्या ब्लोगला आपण पुन्हा पुन्हा भेट द्यावी ही सदिच्छा ।

आपलाच ,
निलेश ताकभाते